De Tilburgse Beiaard wordt ondersteund door de beiaardcommissie en door de Stichting Vrienden van de Tilburgse Beiaard. Zij maken het mogelijk dat de beiaard elke week bespeeld wordt en dat er regelmatig extra activiteiten georganiseerd worden.
Word Vriend of Vriendin van de Tilburgse Beiaard. Dan zal U meer horen van en over de beiaard, want U wordt op de hoogte gehouden van de extra activiteiten die door de Vrienden mogelijk worden gemaakt. Meld U aan bij vriend@tilburgsebeiaard.nl. Of maak € 15,– of meer over op rekeningnummer: NL71RABO0309890594 tnv stichting Vrienden van de Tilburgse Beiaard met vermelding van uw e-mailadres.
Leden beiaardcommissie:
Fons Mommers — voorzitter
Pauline Horvers — secretaris
Rudi Klumpkens
Ernst Bonis
Stichting Vrienden van de Tilburgse Beiaard:
Rudi Klumpkens — voorzitter
Fons Mommers — penningmeester
Ernst Bonis
Leden van de stichting stellen zich voor:
Fons Mommers
“Hoewel ik pas sinds 2015 lid ben van de Tilburgse beiaardcommissie, ben ik al heel lang gefascineerd door de beiaard. Voor zover ik mij herinner heb ik voor het eerst beiaardklanken gehoord in Gouda, waar ik toen op school zat, die klanken kwamen van de Sint Janskerk. Later, veel later, ben ik beter gaan luisteren naar de muziek en ben ik mij meer bewust geworden van de betekenis die de beiaard heeft voor een stad als Tilburg. Inmiddels ben ik componist/ pianist en heb ik al een aantal stukken voor beiaard geschreven. Inspirerend voor mij is daarbij het gegeven dat de tegenwoordige beiaard, en zeker die van Tilburg met zijn voortreffelijke beiaardier Carl Van Eyndhoven, van alle markten thuis is: van allerhande volkswijsjes, populaire muziek, bewerkingen uit alle hoeken en gaten van de geschiedenis, improvisaties, enz. tot eigentijdse muziek die speciaal voor de beiaard bedoeld is. Niet altijd stond muziek centraal in mijn leven. In mijn “vorig leven” deed ik onderzoekswerk bij Tilburg University, gaf ik les op Hbo-instellingen voor het vak filosofie, werkte ik een groot aantal jaren als brugwachter aan het Wilhelminakanaal en de Zuid-Willemsvaart en was ik betrokken bij een onderzoek naar alle in Nederland gepubliceerde dagboeken en memories over de nazi-concentratiekampen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Even geleden publiceerde ik mijn eerste gedichtenbundel Kanaalzout.”
Rudi Klumpkens
“De beiaard is een gemeenschappelijk bezit dat zeker meer aandacht verdient. Het is een muziekinstrument van en voor iedere Tilburger. Verweven in een Oudnederlandse traditie die over de grenzen van landen en tijden reikt. De beiaard is in Vlaanderen in 2015 op de werelderfgoedlijst gekomen wij zouden ernaar moeten streven om dat ook voor Nederland voor elkaar te krijgen, temeer omdat Noord-Brabant de grootste beiaarddichtheid heeft. In het verleden heb ik bij diverse beiaardprojecten live-video installaties gemaakt, waarbij ik niet alleen voor de technische realisatie, maar vooral voor het samengaan van beeld en geluid heb gezorgd. Hierbij heb ik gewerkt met en voor Joost van Balkom, Carl van Eijndhoven, November Music, Bosch Kamerkoor, Festival Boulevard, en de Muzerije. Voor de Tilburgse Beiaard verzorg ik de fotografie, ontwerp drukwerk, doe aan idee-ontwikkeling en wat er verder nog nodig is en werd een actief luisteraar.”
Tekst nog toevoegen.
Ernst Bonis
“Klokken hebben mij altijd gefascineerd. Een klokkenklank is een soort minicompositie: van aanslag tot uitsterven, continu veranderend qua timbre. Ergens in de late zeventiger jaren van de vorige eeuw vroeg Sjef van Balkom (voormalig stadsbeiaardier van ‘s-Hertogenbosch) mij of het mogelijk zou zijn een elektronische simulatie van beiaardklokken te maken ten behoeve van een beiaardstudieklavier. Zelf had ik daar al eerder over nagedacht. Theoretisch wel mogelijk, maar praktisch (hoge kosten) niet haalbaar. Toen in 1983 de Yamaha DX7 synthesizer op de markt kwam, zag ik wel een reële mogelijkheid. Dankzij vele malen feedback van Arie Abbenes, onze eerste stadsbeiaardier (dankjewel Arie), kwam ik tot een beiaardsimulatie, die in gebruik werd genomen op de Nederlandse Beiaardschool. Dat leidde uiteindelijk tot een docentschap aan genoemde school. Ik gaf daar les in de sonologische aspecten van de klokkenklank en ook in het zogenoemde ‘computerversteken’: het programmeren van automatische muziek met behulp van een computer. Naast mijn hoofdwerkzaamheden als sonoloog-docent aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en het Rotterdams conservatorium, ben ik zo’n twintig jaar met veel plezier verbonden geweest aan de Nederlandse Beiaardschool. Een kleine school in een prachtig monumentaal pand aan de Grote Spui in Amersfoort. Zeer interessante (vaak ook internationale) studenten, die veelal al een afgeronde muziekopleiding als organist of pianist achter de rug hadden: dan is docent zijn geen straf. Ik ben inmiddels gepensioneerd, weduwnaar, en woon samen met mijn twee oudste zoons; de jongste is het huis uit. Sinds kort ben ik algemeen bestuurslid van de ‘Stichting vrienden van de Tilburgse beiaard’.”