Beste beiaardiers, belanghebbenden en belangstellenden van de beiaard,
Na ruim 50 jaar aan Tilburgse beiaardklanken te hebben uitgestrooid – eerst 20 jaar door Arie Abbenes en nu de laatste 30 jaar door onze stadsbeiaardier Carl Van Eyndhoven – speelt de Heikese beiaard niet meer. Dat wil zeggen: slechts het automatisch spel laat nog z’n voorslagen als tijdsaanduiding van uur, eerste kwartier, halfuur en laatste kwartier horen. Geen handspel, dat kan nooit de bedoeling zijn geweest van de Tilburgse bevolking en bedrijfsleven, die het instrument financierden en de beiaard als cadeau schonken aan de gemeente Tilburg. Ruim 50 jaar lang ging de beiaardier vrijwel wekelijks twee keer naar boven en naar beneden zonder incident. Ook bezoekers gingen probleemloos op en neer in de toren voor het bezichtigen van het beiaardklavier.
Wij, leden van de beiaardcommissie en van de Stichting Vrienden van de Tilburgse beiaard, zijn van mening dat 100% veiligheid niet bestaat. Ook al wordt letterlijk voldaan aan alle eisen van wetgeving zal er in de praktijk altijd een zeker veiligheidsrisico bestaan. Kortom, een 100% maakbare samenleving bestaat niet en zal, tegen de tijdsgeest in, evenmin zijn te realiseren. In onze optiek zou een aanvaardbaar risico uitgangspunt moeten zijn. De mate hiervan kan naar onze mening niet los worden gezien van het uit te oefenen beroep en dient conform de geest van de arbowet in goed overleg tussen werkgever en werknemer te worden bepaald.
Op geen enkele manier is tot nu toe de inbreng van onze stadsbeiaardier meegewogen in de uitslag van het onderzoek van de afdeling vastgoed en BAM. Een goed bedoelde zorgplicht naar de werknemer is doorgeslagen naar extreme vrees voor eigen imagoschade. Onze hoop is de politiek die nu aan zet is. De vraag is of die het aandurft de normen van de afdeling vastgoed en brandweer te interpreteren en daarmee ruimte laat voor een aanvaardbaar compromis tussen de letterlijke regels en de geest van de arbowet.
Wordt Tilburg de aanjager tot een landelijke aanpak ‘veilige werkplek beiaardiers’? Moeten beiaarden blijvend zwijgen omwille van toegpassing van huidige normen op een bestaande historische situatie? Of, erger nog, moet de beiaard verdwijnen net als het straatnaambord Van Heutszstraat?
Met vriendelijke groet,
Ernst Bonis, Fons Mommers, Rudi Klumpkens
Reacties zijn welkom bij Fons Mommers voorzitter van de beiaardcommissie,
T 0617007475, E fonsmommers@gmail.com